Cóż za cud, ten nasz umysł; tak bezkresny, tak nieskończony, pełen nieograniczonych możliwości! Dlaczego więc wpadamy w tę pułapkę ograniczeń? Dlaczego decydujemy, że jest tylko jedno prawidłowe rozwiązanie, jedna prawda?
Zrozum, że prawda jest zawsze prawdą, niezależnie od twoich uczuć. Wszyscy możemy wybrać, co chcemy widzieć, ale prawda pozostanie taka sama, niezależnie od naszych uprzedzeń, strachu, miłości czy nienawiści.
Prawda, której nie znamy, zawsze wydaje się bzdurą. Bzdura, którą znamy, zawsze wydaje się prawdą. Pomieszanie tych dwóch rzeczy jest źródłem wielu nieszczęść ludzkości.
Człowiek jest niczym przed prawdą, niczym wobec nieskończoności. Wszystko zanika, przemija, prawda pozostaje. Prawda jest jednym i niezmiennym duchem tego wszechświata. Wszystko inne jest jej wymysłem i nią tworzone.
Prawda jest jak rzeźba: czasem trzeba ją patrzeć z różnych punktów, aby zrozumieć jej prawdziwą formę.
Ludzie przyciągają do siebie kłamstwa, bo są wygodniejsze. Prawda zawsze wymaga zdumiewającej odwagi i niewiarygodnej siły.
Najważniejsze jest nie to, co mówimy, ale to, co piszemy. Pióro nigdy nie kłamie. Pismo przedstawia nasze prawdziwe ja, pokazuje całą naszą istotę, niezależnie od naszych uczynków.
Prawda jest jedna, choć są prawd tysiące, a każdy swoją na prawdę jedyną.
Trzeba dążyć do prawdy, niezależnie od tego, czy ona jest dla nas korzystna czy nie, i niezależnie od tego, czy ona odpowiada naszym uprzednim przekonaniom czy nie.
Świeżość przychodzi tylko, kiedy umysł nie jest obciążony przeszłością, nie jest ograniczony przez tysiące lat kondycjonowania, a jest niewinny. Tylko taki umysł ma zdolność dostrzegania prawdy.
