Żyjemy w epoce, którą charakteryzuje powszechność informacji i absolutne niewiedzenie prawdy.
Trudno jest wyznać prawdę, gdy wiesz, że prawda jest najgorsza ze wszystkich możliwości. Prawda to kruchy most do najmroczniejszych zakątków naszej duszy.
Cóż, półprawda jest najlepszą przyjaciółką kłamstwa.
Prawda jest rzeczą najgłębszą. Spada na dno wszystkiego, co jest. Tak nisko, że nikt niemal nie dociera. I prościej jest żyć w błędzie, niż zstąpić na dno prawdy.
Prawda jest jak lew. Nie trzeba jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama.
Czasem życie w kłamstwie jest łatwiejsze niż stawienie czoła prawdzie.
Życie jest sztuką kompromisu. Pomiędzy prawdą a kłamstwem, pomiędzy prostackością a kurtuazją, pomiędzy duszą a ciałem, pomiędzy Bogiem a Szatanem
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie.
Fałsz zawsze jest mały, jednak wartość prawdy jest niewymieralna. Ktoś, kto żyje prawdą, zawsze będzie wolny, nawet jeśli świat próbuje go uwięzić.
Nie jest ważne to, co mówimy, lecz to, co inni słyszą. Prawda jest tylko jedna, ale opinią o niej możemy podzielić się na mnóstwo różnych sposobów.
