Człowiek, który twierdzi, że zawsze mówi prawdę, jest niewątpliwie kłamcą. Prawda nie jest jednoznaczna, nie jest absolutna. Jest jak światło padające na wielościenny diament. Każda z jego płaszczyzn odbija światło inaczej, każda pokazuje inną fację prawdy.
Prawda jest jak dno naczynia, kiedyś do niej dojdziesz i możesz ją zobaczyć, ale nie możesz jej dotknąć, bo zawsze jest od ciebie odseparowana.
Prawdziwa prawda jest zawsze niepojmowalna. Jeżeli można ją pojąć, to można być pewnym, że albo coś dodano do prawdy, albo coś od prawdy zabrano. Prawda nigdy nie jest dokładna. Można mówić o niej tylko w przybliżeniu.
Tylko duch, który stale odnawia swoje pokarmy, jest zdolny do pojmowania prawdy. Ona nie przychodzi ani na modlitwe, ani na wykłady, ani na czytanie książek. Prawda przychodzi, tylko gotowym na nią.
Nic nie jest tak upokarzające jak niewiedza małych rzeczy. To pokazuje, jak nieznaczni i niedoskonali jesteśmy. Prawda, choć bardzo bolesna, zawsze jest naszym największym wyzwoleniem.
Prawda jest jak olej - zawsze wypływa na powierzchnię. Jednak, aby to zrozumieć, musimy obserwować, być cierpliwymi i umieć czytać znaki, które niesie za sobą los.
Jeśli masz wątpliwości – mów prawdę.
Błądzić jest rzeczą ludzką. Z człowiekiem zdarza się błądzić, lecz błąd jest prawdą człowieka. Człowiek byłby doskonałym, gdyby nie mylił się, a więc gdyby nie był człowiekiem.
Nienawidzę komputerów. Nie mówią prawdy.
Nie ma żadnej idei, żadnej nauki, co by zasługiwały na ofiarę prawdy - są jedynie kłamstwa, które bezkarnie można poświęcić dla prawdy.
