Prawda według Jana Pawła II

 Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama. Kłamstwo oznacza zawsze wiele trudu. Prawda zwycięża sama przez się, kłamstwo zawsze potrzebuje współpracy.

 W prawdzie jest wolność, prawda czyni nas wolnymi. Jeśli jesteś niewolnikiem kłamstw, jesteś niewolnikiem. Człowiek wolny kocha prawdę, nawet jeśli jest goryczą.

 Prawda jest jak poezja. I większość ludzi nienawidzi poezji.

 Ludzie dzielą się na trzy kategorie: ci, którzy widzą. Ci, którzy widzą, gdy im pokazują. I ci, którzy nie widzą.

 Nie ma osoby, która by nie poniosła porażki, nie ma osoby, która by nie potrzebowała pomocy i która by sobie radziła sama. Tak naprawdę, to jest prawda o ludzkiej egzystencji.

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją zamknąć za kratami, ale ona i tak będzie świetlistym szlakiem przed drzwiami cel

 Zwykle, gdy nie potrzebujemy pomocy ludzie są przy nas, lecz gdy zaczynają się problemy nagle znikają...

 Prawda jest jedna, nie ma prawd dla poszczególnych ludzi czy grup społecznych.

 Zawsze mów co czujesz, lepiej niech
zaboli teraz, niż później dwa razy mocniej.

 Człowiek, który zna prawdę i nie mówi jej, jest tchórzem. Człowiek, który nie zna prawdy i mówi, że ją zna, jest kłamcą. Zasługuje na szacunek tylko ten, kto zna prawdę i mówi ją.