Prawda według Jana Pawła II

 Czasami frywolność psychiki nie dorównuje ostrości intelektu i to jest prawda, która może wywołać ból, ale to lepiej. To lepiej przejść przez ból na drodze do prawdy, niż żyć w ciągłym samobójczym kłamstwie, które zabija to, co najważniejsze w człowieku - jego ducha.

 Naga prawda jest zawsze lepsza niż najpiękniejszy ubiór kłamstwa. Fasada kłamstwa może przyciągać swoim blaskiem, ale naga prawda zachwyca w swojej prostocie i jasności.

 Wszędzie jest tylko prawda, którą jednak trzeba zrozumieć. A że zrozumieć ją jest trudno, trzeba z nią kroczyć ostrożnie.

 Chociaż kłamstwo jeszcze istnieje – doskonali się tylko prawda.

 Poznając prawdę o innych, uczymy się prawdy o sobie. Można czasem dostać z tego bólu głowy, ale prawda jest niezbędna, chociażby dlatego, że wyzwala. Ciemność jest łatwiejsza, ale niewolnicza.

 Tylko prawda jest ciekawa. Kłamstwo zawsze jest takie samo, prawda natomiast jest nieprzewidywalna, zaskakuje, śmieszy, przeraża, daje do myślenia, zmusza do zmiany.

 To, co jest zbyt głupie, by mówić o tym, można zaśpiewać. To jest prawda. Ale jeśli prawda jest zbyt krzykliwa, można o niej szeptać.

 Zwykle, gdy nie potrzebujemy pomocy ludzie są przy nas, lecz gdy zaczynają się problemy nagle znikają...

 Prawda jest niewygodna, bo zmusza nas do zmian. Prawda boli, bo pokazuje nam, jak bardzo czasem błądzimy. Ale prawda jest cenna, bo tylko ona pozwala nam iść naprzód w życiu.

 Nic nie jest bardziej drogocenne niż prawda. Ale z prawdą jest jak z bursztynem: często mało cenna, bo zbyt powszechna.