Trudno jest wyznać prawdę, gdy wiesz, że prawda jest najgorsza ze wszystkich możliwości. Prawda to kruchy most do najmroczniejszych zakątków naszej duszy.
Ludzie mogą trzymać się swojej prawdy, dopóki nie dowiedzą się, że jest to tylko ich prawda, a nie absolutna prawda.
Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie.
Prawda jest tym, czym jest, a nie tym, co byśmy chcieli, żeby była. Nawet, jeśli prawda jest trudna do zniesienia, nie zmienia to faktu, że nadal jest prawdą.
Nic nie jest tak upokarzające jak niewiedza małych rzeczy. To pokazuje, jak nieznaczni i niedoskonali jesteśmy. Prawda, choć bardzo bolesna, zawsze jest naszym największym wyzwoleniem.
Prawda stoi sama po sobie, niezależna, natychmiast zrozumiała, nieposiadająca nic z kłamstwa. Nie jest to prawda, jeżeli musisz ją gdzieś odkryć, bo wtedy musisz się stawić na próbę wśród mnóstwa kłamstw.
Prawda nie istnieje. Istnieje tylko zbiór faktów, i nasze życie polega na ich odkrywaniu. Kiedy w końcu je poznasz, wszystko staje się możliwe.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na chwilę, ale nie zniknie. Nic nie jest trudniejsze do zniesienia, niż bez przerwy lub przez długi czas prawda niezmącona.
Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama.
