Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama. Kłamstwo oznacza zawsze wiele trudu. Prawda zwycięża sama przez się, kłamstwo zawsze potrzebuje współpracy.
Cóż, półprawda jest najlepszą przyjaciółką kłamstwa.
Prawda nie istnieje. Istnieje tylko zbiór faktów, i nasze życie polega na ich odkrywaniu. Kiedy w końcu je poznasz, wszystko staje się możliwe.
Kłamstwa niczego nie naprawiają. Nawet
nie czynią rzeczy łatwiejszymi, a przynajmniej
nie na długo. Najlepiej powiedzieć prawdę i
uczciwie posprzątać bałagan.
Prawda jest jak olej: najmniejsze krzywdy go nie zniszczą, bo wypływa zawsze na powierzchnię. Rozlewaj go chociażby jak chcesz, ale nie zanurzysz, nie utopisz, nie zatopisz.
Ciągle jesteśmy tylko na początku prawdy i pewnie będziemy zawsze na początku. Prawda jest niezgłębiona. Człowiek może tylko pogrążać się w jej głębi.
Gorzej jest z obrażeniem, które się zadaje fałszywym przyjaciołom, niż z krzywdą, jakiej doznajemy od rzeczywistych wrogów. Myślę, że prawdziwe przyjaźnie są wieczne...
Prawda jest jak lew; nie trzeba jej bronić. Puśćcie ją wolno; potrafi się bronić sama.
Prawda nie jest zawsze piękna, ani piękne zawsze prawdziwe, ale prawda jest zawsze prawdą, a to jest coś, czego nikt nie może zaprzeczyć. Siła prawdy leży w jej niezmienności, bez względu na to, jak bardzo próbujemy ją zignorować, zniekształcić lub zatuszować.
Nie ma faktów, tylko interpretacje. A przecież, co to jest prawda? Ruchomy ciąg metafor, metonimii, antropomorfizmów: innymi słowy suma ludzkich relacji, które zostały poetycko i retorycznie podwyższone, przekształcone, ozdobione, i które po długim użyciu ludzie uznali za stałe, kanoniczne i obowiązujące
