Prawda według Platona

 Nie ma nic na świecie, co dałoby się ukryć. Prawda, choćby nie wiem jak głęoko schowana, zawsze w końcu wypływa na wierzch - to prawda o prawdzie. Bo nic tak bardzo nie chce być odkryte jak prawda ukryta. Leżąc na dnie cóż może robić, skoro nie wypłynąć na wierzch?

 Kiedy prawda pojawia się jako obowiązujący banał – to znaczy,
że umarła i nie jest już prawdą.

 Prawda jest zawsze rewolucyjna. Potrafi ona zmienić bieg historii, mimo że jest niewidzialna. Bez prawdy nie ma wolności, bez prawdy nie ma przyszłości.

 Nie jest prawdą, że człowiek cierpi zbyt wiele; prawda jest raczej taka, że człowiek cierpi zbyt mało i w niewłaściwy sposób, że jest on nieograniczony, a jego apetyty są nienasycalne

 Są prawdy, których nie powinno się mówić na głos, ani nawet szeptem.

 Prawdą jest to, co sprawdza się w działaniu.

 Często ludzie wchodzą w życie innych tylko po to, by zostawić w nim swoje śmieci. Pamiętaj, prawda jest taka, że nikt nie jest wart twoich łez, a ten, kto jest ich wart, nie każe ci płakać.

 Sztuka to kłamstwo, które pozwala uświadomić sobie prawdę.

 Czasami ludzie nie chcą słyszeć prawdy, ponieważ nie chcą, aby ich iluzje zostały zniszczone.

 Największe prawdy są te najprostsze. Tak właśnie jest z życiem, które jest bardzo proste, ale my je wciąż skomplikować.