Głęboka prawda życiowa

 Sztuka to kłamstwo, które pozwala uświadomić sobie prawdę.

 Prawda jest jak rzeka: zawsze znajduje swój bieg. Bez względu na to, jak wiele kamieni napotka w swojej drodze, zawsze omija je lub przebija przez nie, by pójść dalej w swoim biegu. Prawda jest niezmienna i wieczna, nieważne, jak długo zasłaniana jest kłamstwem.

 Niezależnie od tego, jak trudne jest życie, zawsze jest coś, co możesz zrobić, i odniesć sukces. Ważne jest przez całe swoje życie nie przestawać zadawać pytań. Ciekawość ma swoje własne powody do istnienia.

 Prawda nie jest znikoma, ale dąży do samorealizacji, a zatem do objawienia się. Nic co jest prawdą, nie pozostaje niewyrażone.

 Nie jesteśmy niczym więcej, jak bytami poszukującymi prawdy, używającymi w tym celu nieskutecznych metod, bo pertraktując z zewnętrznym światem, zawsze podlegamy oszustwu.

 Człowiek nigdy nie może wiedzieć, co powinien pragnąć, bo żyje tylko jedno życie i nie ma sposobu, by je porównać z jego poprzednimi życiami, ani w jakikolwiek sposób je poprawić w swoim następnym życiu.

 Bydlętom prawda jest niepotrzebna,wystarczy im żłób.

 Człowiek, który zbyt wiele kłamie, sam zapomina, co jest prawdą. W końcu zaczyna wierzyć w swoje własne kłamstwa i nie może odróżnić prawdy od kłamstwa.

 Nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone. Jest to prawda, która jest ukryta, a nie odkryta. Ukryta jest prawda wszelkiego wiedzy, że jesteśmy przewodnikiem, a nie służbą boskości. Bóg nie jest w sercu, lecz w rozumie, nie we wnętrzu, ale wokoło nas. Wszystko jest dozwolone, ponieważ nic nie jest prawdziwe. Jest to prawda ostateczna, która stoi za fałszem, wszystkim względnym, absolutnym, tymczasowym i faktuem.

 Prawda nie jest treścią sformułowaną, ale niewypowiedzianym skarbem, który dostrzegamy naprzeciw siebie, wewnątrz siebie i poza nami, kiedy patrzymy bez rzeczywistego patrzenia.