Prawda nigdy nie jest negatywna. Jest to tylko prawda. To są tylko nasze odczucia, które sprawiają, że cokolwiek jest negatywne. To, co nas boli, jest najczęściej tym, czego potrzebujemy dowiedzieć się najpierw.
Istnieje coś, czego nie umiemy zauważyć, ponieważ zawsze jest to przed naszymi oczami. Ale nawet gdybyśmy już to zauważyli, to znowu moglibyśmy to stracić.
Prawda nie jest zawsze piękna, ani piękno zawsze prawdą. Często zdarza się, że prawda jest brzydka, i to brzydkość jest jej najbardziej autentycznym znakiem.
Cienie kłamstwa są tylko wtedy długie, kiedy stoi nisko słońce prawdy.
Na zdjęciu jestem, ale to nie ja. Jestem tym, który jest na zdjęciu. Ale jestem tym, który patrzy na zdjęcie. Tak więc jestem na zdjęciu, ale i poza nim. Na zdjęciu jestem ciałem. Poza zdjęciem jestem duchem. Ciało jest prawdą ciała, duch jest prawdą ducha. Ale ciało bez ducha jest kłamstwem. Duch bez ciała jest kłamstwem. Tylko ciało i duch razem są prawdą. Prawdą człowieka.
Prawda jest jedna, nie ma prawd dla poszczególnych ludzi czy grup społecznych.
Nie z każdego braku dobra musi rodzić się zło.
Mózg pracuje bardzo szybko, kiedy sądzi, że za moment zostanie roztrzaskany.
Prawda stoi sama po sobie, niezależna, natychmiast zrozumiała, nieposiadająca nic z kłamstwa. Nie jest to prawda, jeżeli musisz ją gdzieś odkryć, bo wtedy musisz się stawić na próbę wśród mnóstwa kłamstw.
Choć i prawda, jest przecież złorzeczeniem, gdy ją kto zjadliwie obwieszcza.
