Czas nie jest miarą prawdy. Prawda stoi sama w sobie, niezależnie od tego, ile czasu potrzebujesz, aby ją zrozumieć.
Prawda jest, że nic na świecie nie jest trudniejsze niż szczerze mówić o sobie, mówić pełnię prawdy o sobie.
Życie zaczynasz naprawdę dopiero wtedy, gdy zrozumiesz, że jest tylko jedno życie. Przełom następuje w momencie, kiedy zdaż sobie sprawę, że to jest to, iż wszystko co prawdziwe, jest dobre.
Błądzić jest rzeczą ludzką. Z człowiekiem zdarza się błądzić, lecz błąd jest prawdą człowieka. Człowiek byłby doskonałym, gdyby nie mylił się, a więc gdyby nie był człowiekiem.
Prawda bywa najkosztowniejszym ze złudzeń.
Prawda, to coś więcej, niż suma faktów, to jakiś układ sił, możemy to też nazwać hierarchią. Czyli to, co decyduje o ważności faktów.
Prawda zawsze wychodzi na wierzch, dlatego zaraz musi dawać nura.
Prawda to zawsze jest coś niemiłego, brutalne, zimne, okrutne, niewzruszone a jednak cuchnące swej własnym niewzruszonym okrucieństwem, jest to coś zupełnie nieczłowieczego.
Nawet najgorszą prawdę łatwiej jest znieść niż najbardziej litościwe kłamstwo.
Nikt nie chce słuchać prawdy, kiedy bezpieczniejszym dla niego jest żyć w błędzie, bo łatwiej przetrwać - zarówno dla jednostki, jak i dla społeczeństwa.
