Głębia prawdy

 Najprościej jest mówić prawdę, bo w przeciwnym razie trzeba by pamiętać, co się mówiło.

 Przyjęcie za prawdę poglądu, który nie jest podparte dowodami, jest śmiertelnym grzechem umysłu. To najgorszy rodzaj herezji, którego można wymyślić.

 Kiedy człowiek mówi prawdę, zdarza się, że naraża się na to, że pozostanie sam. Głównie dlatego, że ludzie rzadko chcą słyszeć prawdę.

 Prawda jest rzeczą niezwykle doświadczoną przez wszystkich, ale rozumianą tylko przez nielicznych. Niektórzy próbują ją zasłonić kłamstwem, inni szukają jej swoim całe życie. Jednak prawda zawsze ma to do siebie, że zawsze wychodzi na jaw.

 Człowiek nigdy nie może wiedzieć, co powinien pragnąć, bo żyje tylko jedno życie i nie ma sposobu, by je porównać z jego poprzednimi życiami, ani w jakikolwiek sposób je poprawić w swoim następnym życiu.

 Życie jest sztuką kompromisu. Pomiędzy prawdą a kłamstwem, pomiędzy prostackością a kurtuazją, pomiędzy duszą a ciałem, pomiędzy Bogiem a Szatanem

 Co jest piękne, jest prawdą, co prawda, piękne.

 Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Puść ją wolno - sama się obroni.

 Prawda jest zawsze niewygodna. To nieprzyjemne odczucie, kiedy się ją ujawnia. Nie można jej przemilczeć. Właśnie dlatego tak najtrudniej jest mówić prawdę.

 Jeżeli wystawisz prawdę nago na ulicę, to ludzie odwrócą się, bo każdy, kto ma dobre serce, boi się wywołać skandal na ulicy... prawda musi chodzić ubrana, a to jest najgorsze.