Z dala od nieznajomych ludzi człowiek ma dość własnych kłamstw, a blisko - dość cudzych prawd.
Prawda jest na tyle piękna, że nie ma potrzeby ozdabiać jej kłamstwami. Prawdziwość jest wartością samą w sobie, której nie da się zastąpić niczym innym.
Prawda zawsze jest gorzka, ale gorzkość nie jest prawdą. Czasem trzeba powiedzieć największe szczere kłamstwo, aby ujawnić największą prawdę.
Prawda, jak dzikie zwierzę, jest zbyt silna, by pozostać w zamknięciu.
Trudniej jest zrozumieć samych siebie niż świat, ale to jest warunkiem do zrozumienia tego drugiego. Pierwotne założenie, że jesteśmy lepsi od innych, stanowi przeszkodę na drodze do prawdy. Jednakże, prawda jest czymś, co można znaleźć we własnym umyśle, a nie w jakiś tam zewnętrznych obiektach.
Czasami prawda jest tak bolesna, że sensowne osoby wybierają samozaparcie. Prawda nie tyle rani, co na dłuższą metę osłabia.
Prawda jest dziwniejsza od fikcji,
a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda - nie.
Nigdy nie uważajmy prawdy za coś, co zależy od nas. Prawda jest stanem rzeczy, a nie tym, co my o niej myślimy.
W pewnym sensie prawda jest przede wszystkim to, co człowiek nie może zmienić. Człowiek nie tworzy prawdy, prawda istnieje bez niego. Odkrywanie prawdy to tylko odsłanianie tego, co zawsze istniało, ale było ukryte przed naszymi oczami.
Najtrudniejszą rzeczą na tym świecie jest powiedzieć szczerze i na głos to, co naprawdę myślimy.
