Często myślimy, że prawda jest wtedy, kiedy mówimy to, co myślimy. W rzeczywistości prawda jest wtedy, kiedy mówimy to, co czujemy. A uczucia są często bardziej skomplikowane niż myśli.
Nienawidzę morderców, na przykład, ale kto może powiedzieć, co by się ze mną stało, gdybym wypadł ze slepych okien na radzieckie bagnety. Przeznaczenie jest tajemnicą, nienawidzę morderców, ale… kocham prawdę
W prawdzie jest wolność, prawda czyni nas wolnymi. Jeśli jesteś niewolnikiem kłamstw, jesteś niewolnikiem. Człowiek wolny kocha prawdę, nawet jeśli jest goryczą.
Wyrażamy zgodę na fikcyjność i udajemy, że opowiadane wydarzenia naprawdę miały miejsce.
Prawda nie jest zawsze piękna, ani piękno zawsze prawdą. Często zdarza się, że prawda jest brzydka, i to brzydkość jest jej najbardziej autentycznym znakiem.
Prawda nie jest celem, który zasługuje na poświęcenie czegoś wartościowszego. To jest to, co daje wartość wszystkiemu. Bez prawdy, wszystko inne traci swoją znaczenie.
Prawda jest niezbywalnym warunkiem wolności. Człowiek jest niewolnikiem kłamstwa, ale wolny jest dzięki prawdzie. Prawda to klucz wolności.
Twórca szuka prawdy przez całe życie, a kiedy myśli, że ją znajdzie, nagle okazuje się, że prawda jest gdzie indziej.
Czasem prawda jest tak niewygodna, że lepiej z nią przestać korespondować. W końcu prawda nie jest czymś, co można posiadać na wyłączność.
Najtrudniejszym jest mierzyć się z prawdą, którą sami stworzyliśmy. Swoją właściwą naturę ukrywamy pod szeregami fikcji, które wydają nam się wygodniejsze.
