Prawda stanowi owoc, który nieuszkodzony dorasta jedynie na drzewie nauki. Inaczej, leży na ziemi zgniły, przez nikogo nie zauważony.
Prawda jest tak ulotna, jak cień. Tylko wtedy, gdy ją uchwycisz, uświadamiasz sobie, jak bardzo jest nietrwała.
Prawda jest jak lew. Nie musisz jej bronić. Wypuść ją, a obroni się sama. Kłamstwo oznacza zawsze wiele trudu. Prawda zwycięża sama przez się, kłamstwo zawsze potrzebuje współpracy.
Śmiech i dobre słowa, to rzeczy, które nie kosztują, a mogą przynieść wiele szczęścia. Bo prawda jest taka, że szczęście nie polega na posiadaniu, ale na umiejętności cieszenia się tym, co mamy.
Zwykle, gdy nie potrzebujemy pomocy ludzie są przy nas, lecz gdy zaczynają się problemy nagle znikają...
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na chwilę, ale nie zniknie. Zawsze wróci, by zaświecić na twoje grzechy, błędy i kłamstwa.
Prawda nie jest nigdy czymś absolutnym. Jest tylko tym, co my zdołaliśmy do tego momentu zbadać i co nosi znamiona prawdopodobieństwa. Wytrwałość w poszukiwaniu prawdy to cnotliwa rzecz. Ale ufanie zbyt wiele w to, co ktoś obecnie za prawdę uznaje, brzegiem jest bezsensu.
Prawda może być niewygodna, może boleć, ale zawsze otwiera nasze oczy na rzeczywistość. Niezależnie od tego, jak bardzo próbujesz ją ukryć, prawda zawsze wyjdzie na jaw. Prawda jest nieunikniona.
Warto stawiać na swoim, w dupie mieć opinie innych i patrzeć z uśmiechem na wszystkie zawistne mordy.
Trudniej jest zrozumieć samych siebie niż świat, ale to jest warunkiem do zrozumienia tego drugiego. Pierwotne założenie, że jesteśmy lepsi od innych, stanowi przeszkodę na drodze do prawdy. Jednakże, prawda jest czymś, co można znaleźć we własnym umyśle, a nie w jakiś tam zewnętrznych obiektach.
