Tak mało czasu jest nam dane przeżyć na tej ziemi ...

 Czasu nie można zatrzymać. Przypomina on rzekę, która nieustannie płynie, a my w tej rzece jesteśmy jak liście unoszone na jej fali. Bez względu na to, ile staramy się zatrzymać ten bieg, nie mamy na to wpływu. Czas ucieka nam przez palce nieubłaganie, nie pozostawiając po sobie nic, oprócz wspomnień.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknąłeś, przepłynęła. Ciesz się każdą chwilą życia.

 Wszystko przemija - to prawda, która może boleć, ale dzięki niej zrozumiesz, że życia nie można marnować na rzeczy błahe i nieistotne. Każda chwilę trzeba wykorzystać najlepiej, jak tylko potrafisz, bo na samym końcu to, czego będziesz żałować, to czas, który nie jest już twoim.

 Czas jest równie cierpliwy jak wieczność. Przemijać ma tylko to, co przemijać może. Wszystko, co stać się musi, czeka na swoją chwilę.

 Przemijanie to proces naturalny, ale rozumienie go i akceptacja to wielkie wyzwanie. To jak walka z cieniem: im bardziej go gonisz, tym szybciej ucieka.

 Przemija postać, przemija urok, lecz piękno kobiety z cnotą trwa na wieki. To jeden z największych sekretów, które znałem.

 Życie to krótki sen, w którym wszyscy śnimy samotnie, marzymy razem. Gdy budzi nas śmierć, znikają jak chmury i tylko poczucie pustki pozostaje niestabilne.

 Nie możemy zatrzymać czasu, ale możemy go przeżyć tyle razy, ile nam na to pozwala pamięć. Dzisiejszy dzień staje się jutro, to co było pewne, znika, nic nie jest na zawsze. Taki jest porządek świata, który nieustannie pędzi do przodu.

 Czas, który tak szybko przemija, niszczy wiele rzeczy, a jednak nigdy nie jest w stanie zniszczyć wspomnień, które są jak lustra, w których odbija się wszystko to, co było najważniejsze w naszym życiu.

 Czas przemija nieubłaganie, a chwil, które zostały nam dane na tej ziemi, nie można odzyskać. Musimy nauczyć się doceniać i cenić te chwile, zanim przepadną w nieodwracalnym mroku przeszłości.