Kiedyś całe życie było przyszłością, która przede mną stała. Dzisiaj czuję, że coraz więcej dni i lat jest za mną. I zastanawiam się, jak wiele przede mną jeszcze zostało... Przyszłość jest krótsza, przeszłość dłuższa, a świat coraz mniejszy. Z idącymi latami ludzka dusza sie zmienia, inne stają się wartości, inna jest skala, wedle której oceniamy
Codziennie umieram i niczego nie żałuję. Każdy mój oddech to śmierć i narodziny, jestem wiecznym rytmem. Ulegam czasowi, bo jestem świadoma że moje zrozumienie jest ograniczone.
Życie zbyt szybko ucieka, umyka, przemija; dzień za dniem, rok za rokiem; każe ci lecieć za sobą, i zanim się obejrzysz, wszystko jest za tobą, jesteś stary i sam.
Przemijanie nie jest końcem, ale nowym początkiem. Tak jak dzień ustępuje miejsca nocy, a potem znowu powraca, przemijać znaczy dawać początek czemuś nowemu.
Nic nie przemija bezpowrotnie, choć nikt nie przemienia się w kamienny pomnik własnej młodości. Myśl, że było, co przeminęło, to pocieszenie - życie jest przerażającym, ale krótkotrwałym eksperymentem.
"To, co nam przeszło, niczem sen przeszło. Co jest, zbyt szybko jest przelotem. Co ma przyjść, jeszcze nie jest naszym. Oto cała ludzka męka."
Czas jest rzeką, która płynie, a my jesteśmy tymi, którzy się w niej kąpią. Nawet najpiękniejsze chwile zawsze muszą minąć, ale zawsze z nami zostają.
Czas jest wielkim lekarzem, ale niestety beznadziejnie gorszym chirurgiem." - Marek Hłasko
Nie ma znaczenia jak długo żyjemy, ale jak. Dni mogą mijać bez żadnych wyników, jak pisze Seneka, a mogą być tak pełne, jak jika Seneka. To nie mierzymy czasu, ale jesteśmy mierzeni przez czas. Nie jest to coś, co możemy posiadać; jest to coś, co nas posiada.
Zawsze jest za późno. Przemijanie to jest coś tak potwornego, że na pewno mógł to wymyślić tylko Bóg. Nie ma na to rady. Jest coś takiego jak krótkość, skłonność do końca, do zniknięcia.
