Co nieruchome, to tylko pozornie. Co przemija, to tylko zjawia się na moment po to, aby od razu zginąć. Tak naprawdę wszystko przemija, ale równocześnie wszystko trwa, bo przemijanie to tylko forma trwania.
Nie potrafisz kontrolować wszystkich zdarzeń, które Cię spotykają, ale możesz zdecydować, że nie pozwolisz im zmienić swojego nastroju.
Nic nie jest stałe oprócz zmiany. Przemijanie jest nieodłączną częścią naszego życia. W ułamku sekundy stajemy się tylko echem w nieskończoności, a naszym jedynym śladem są wspomnienia, które pozostawiamy.
Nie ma w przyrodzie stałości, wszystko ulega nieustannym przemianom. Śmierć jest nieodłączna od życia, jak zmierzch od dnia.
Pamiętaj, to przemija. Taki jest ruch rzeczy. Wszystko przemija. Ten, kto zna tajemnicę przemijania, nigdy nie jest nieszczęśliwy.
Nie jesteśmy tymi samymi ludźmi, którymi byliśmy zaledwie kilka lat temu. Jesteśmy receptą na chaos, permanencyjne porzucone, wiecznie odradzające się. Zawsze uciekający od siebie samych, zapisywanie, kasowanie i znowu zapisywanie. Wciąż podążamy, mimo ufności, że nigdzie nie dotrzemy, dochodząc nigdy do końca.
Życie jest jak rzeka, która płynie nieubłaganie do swego kresu, a wszystko co mijamy na jej brzegach, to tylko chwilowe obrazy przemijające w nurtach czasu.
Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda nie przestaje płynąć. Ciesz się każdą chwilą życia.
Czas płynie nieuchronnie, biorąc ze sobą wszelkie wspomnienia i doświadczenia. Wszystko, co kiedyś było, zanika w otchłani zapomnienia, pozostawiając za sobą jedynie echa przeszłości.
Przyzwyczajaj się do myśli o śmierci i pojmiem przemijania. Taka medytacja nie tylko odczaruje dla ciebie godzinę śmierci, ale czyni też życie lekkim.
