Czas jest strzałą zegara, smaganą aż do końca. Nie ma czekania. Każda chwila jest ważna. Każde dzwonienie jest ostatnie, a powtarzalność nie znaczy, że coś powraca. To tylko cykl, jak dzień po nocy - wschód po zachodzie słonca.
Nasze życie jest krótkie, ale przymijanie jest długie. Dlatego nasze wybory powinny być świadome, a decyzje mądre. Bo wszystko przemija, ale konsekwencje naszych działań pozostają.
Życie płynie nieubłaganie, jak rzeka, której wody ciągle się zmieniają, a jednak zawsze pozostaje tą samą. Piękno chwil ulotnych jest tym piękniejsze, że są ulotne. Lecz choć wszystko przemija, nie znaczy to, że zanika. Wszystko pozostaje w naszej pamięci i sercu, tworząc naszą niepowtarzalną historię.
Zawsze tak jest...przyzwyczajasz się do człowieka, a on wysiada na następnym przystanku..
Czas który przemija, nie wraca. Chwila, która minęła, odbiera cząstkę naszego życia, zniszczenie tegoż jest nieodwołalne. Przemijanie jest nieodłącznym elementem istnienia
Jest tylko jedna rzecz ostateczna i nieodzowna, dla której wszystko inne musi ustąpić miejsca. Ta rzecz to przemijanie, zmienność, ulotność wszystkiego.
Czas nami panuje, nieprzejednany. Kto powie, że czas zastyga w miejscu, ten nie zna życia, nie zna świata, nie zna siebie. Przemijanie to prawo natury, prawo naszego istnienia.
Czas to rzeka, w której wpadłoby się za życia tylko raz. Czy warto więc pieścić na pamięć jej gorycz, pytam odchodzących. Do niczego.
Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.
Życie jest jak jazda na motorze często tracisz nad nim panowanie.
