Przemijanie to jest dobrodziejstwo. To jest nasz najwierniejszy przyjaciel, to jest ten, którego nam Bóg dał za stróża, żeby nas od wszelkiego zła ustrzegał.
Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwa razy, bo woda która przepłynęła, już nigdy nie przepłynie ponownie. Ciesz się każdą chwilą życia.
Nasze życie jest krótkie, ale przymijanie jest długie. Dlatego nasze wybory powinny być świadome, a decyzje mądre. Bo wszystko przemija, ale konsekwencje naszych działań pozostają.
Życie jest krótkie. Przemija tak szybko, jak wiosenne kwiaty. Więc jakżemy mogli być dumni z naszych krótkotrwałych dni?
Dni lecą jak strzały, a lata jak strumienie. Życie człowieka mija, podobnie jak drobne rzeczy codzienności. Młodość odlatuje, starość nadchodzi. Rzeczy, które były nasze, stają się własnością innych. Dni, miesiące, lata, dekady - wszystko się kończy. Takie jest prawo Przemijania.
Czas nie jest miarą niczego, poza tym, ile coś już za nami. Ile przeżyliśmy. Rośnie, dopóki jesteśmy jeszcze w stanie pojąć, co straciliśmy.
Wielki jest ten, kto nie traci serca, mimo że traci wszystko inne. Przemijanie nie jest stratą; umieranie jest powrotem do domu.
W dzieciństwie godziny trwały wieczność, dziś lata trwają sekundy.
Czas jest strzałą zegara, smaganą aż do końca. Nie ma czekania. Każda chwila jest ważna. Każde dzwonienie jest ostatnie, a powtarzalność nie znaczy, że coś powraca. To tylko cykl, jak dzień po nocy - wschód po zachodzie słonca.
Są godziny, które liczą się podwójnie,
i lata niewarte jednego dnia.
