Życie to jest najrzadsza rzecz na świecie - większość ludzi istnieje, a nie żyje.
Zrozum człowieku, że niemałym jest przemknąć przez świat, ani pozostawić na nim ślad niezatarty. Czym jesteś wobec lat? Czym jesteś wobec czasu, który zmiata wgłębnie zapadłe ścieżki?
Czas ucieka nieubłaganie, nie zważając na to, czy coś robimy, czy bezczynnie patrzymy. To jedyna rzecz, której nie możemy zatrzymać.
Tak wiele ginie. Może to najlepiej świadczy, ile w ogóle dzieje się na świecie. Zginąć trzeba umieć. Szacunek dla przemijających.
Przemijanie to bardzo ważna sprawa i jednak niewiele osób na nią zwraca uwagę. Umkiemają bokiem, jakby to było nieistotne, albo zupełnie się tym nie przejmują. To błąd, bo przemijanie jest esencją życia.
Jutro może być równie odległe jak wieczność. Albo równie bliskie.
Pewne rzeczy miały to do siebie, że po prostu się nie zmieniały.
Czas jest rzeką. A książka to łódź. Rzeka zawsze płynie. Łódź zawsze prowadzi dalej. Nie możemy zatrzymać rzeki. Nawet jeśli zatrzymamy łódź, rzeka nas przepłynie.
Przemijanie to nie koniec, to ewolucja. Nic nie znika bez śladu, wszystko przechodzi w inny stan, aby stać się czymś nowym. Nie jesteśmy tu na zawsze, ale nasze działania, myśli i słowa przeżyją nas, dając życie czemuś nowemu.
Przemijanie to nie koniec, to tylko kolejny rozdział w księdze życia. Każda rzecz, która odchodzi, to miejsce dla nowego, które nadchodzi. Pamiętaj, że czasami rzeczy odchodzą, aby zrobić miejsce dla tych, które mają przyjść.
