Nawet przyjaciel mój, któremu ufałem, ...
Nawet przyjaciel mój, któremu ufałem, który je mój chleb, wierzga na mnie.
Udostępnij:
Inspiracje:
Jakże bardzo pochlebstwo przypomina przyjaźń!
Tylko książki są przyjacielem, który nigdy Cię nie zawiedzie.
Przyjaźń zasługuje na to, abyśmy z nią byli szczerzy. To cenny skarb, którego nie można kupić za żadne pieniądze, nie można go zdobyć na siłę, trzeba go zdobywać cierpliwością, troskliwością i dobrocią.
Przyjaźń to wszystko. To prawie cała mądrość świata. To drugie 'ja'. Przyjaciół trzeba mierzyć sercem.
Nawet gdybyś dał człowiekowi wszystkie wspaniałości świata,nic mu to nie pomoże, jeśli nie ma przyjaciela, któremu mógłby o tym powiedzieć.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwie ciała, to jeden duch zamieszkujący dwie dusze.
Stara przyjaźń, choćby cicha i niezobowiązująca, jest jak kapitał, na którym możemy zawsze polegać. To nieoceniony skarb, którego wartość z biegiem lat rośnie.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce zamieszkujące dwa serca.
Nigdy nie zapominaj o tym, że Bóg uczynił z ciebie swego przyjaciela.
Podstawą przyjaźni jest wzajemne zrozumienie, które czerpie siłę z pokory. Dobre dni z przyjacielem są lekcjami, złe dni są testem na to, jak bardzo cenisz te lekcje.