Nawet przyjaciel mój, któremu ufałem, ...

 Przyjaciel to ktoś, kto ci daje pełną swobodę bycia sobą - i szczególnie tym, kto kocha Cię za to, kim naprawdę jesteś.

 Przyjaźń to jeden umysł w dwóch ciałach. Przyjaciół nie poznajemy przez czas, który spędzili z nami, lecz przez chwile, kiedy dzięki nim czuliśmy się szczęśliwi.

 Przyjaciół wybierasz sobie sam. Prawdziwych przyjaciół wybiera czas.

 Zmarli przyjaciele nie spoczywają
w ziemi, ale żyją w naszych sercach;
tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami.

 Przyjaciele wskazują nam, co możemy zrobić;wrogowie uczą, co zrobić musimy.

 Podstawą przyjaźni jest wzajemne zrozumienie, które czerpie siłę z pokory. Dobre dni z przyjacielem są lekcjami, złe dni są testem na to, jak bardzo cenisz te lekcje.

 Przyjaźń jest jak delikatny kwiat, potrzebuje opieki, troski i uwagi. To podtrzymujące ramię w trudnych chwilach i uśmiech, kiedy nie ma na co się cieszyć. Przyjaciel to osoba, z którą nie musimy mówić na głos, bo rozumieją nas bez słów.

 Prawdziwe przyjaźnie nie są łatwe do uzyskania, to tak jakbyście tworzyli ciekawy ksedu, który trwa przez lata i przechodzi przez różne okresy, gdy rzeczy idą źle, przyjaciele są tymi, którzy cię wspierają.

 W prawdziwej przyjaźni nie chodzi o to, żeby być nierozłącznym, tylko o to, żeby rozłąka nic nie zmieniła.

 Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto był najdłużej. To o kogo przybyło i nigdy nie odchodził.