Nie próbuj "grać" z przyjaciółmi.

 Przyjaźń jest najpiękniejszym z umysłu świata, jest sztuką, której należy uczyć się przez całe życie. Przyjaźń to coś więcej niż tylko słowa, to jest uczucie, które można odczuć tylko wtedy, gdy masz prawdziwego przyjaciela obok siebie.

 Przyjaźń, podobnie jak wiara, bywa często obiektem prób i tak jak złoto trzeba ją oczyszczać w ogniu. Bardzo mało jest prawdziwych przyjaciół - tych, którzy są obecni, gdy zaczyna cię spotykać nieszczęście.

 Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto widzi ból w twoich oczach, podczas kiedy całą reszta wierzy w twój uśmiech na twarzy.

 Przymioty serca przysparzają nam przyjaciół, przymioty ducha - tylko wrogów.

 - A co mogę powiedzieć ?
Przyszłość jest...
sama nie wiem, jaka jest przyszłość.
To czysta kartka papieru, na której rysujemy kreski,
ale czasami osuwa nam się ręka i kreski nie wychodzą tak, jakbyśmy chcieli...

 Przyjaciel to jakby mój sobowtór.

 Prawdziwa przyjaźń to nie tylko przyjęcie przyjaciela, jakim jest, ale widzenie go, jakim mógłby się stać. Przyjaźń to jedno serce zamknięte w dwóch ciałach.

 Uległość stwarza przyjaciół, prawda nienawiść.

 Prawdziwe przyjaźnie mają to do siebie, że z wiekiem stają się tylko silniejsze. Trudności, przez które przechodzimy, sprawiają, że wiemy, na kim możemy polegać. W końcu dostrzegamy, że prawdziwi przyjaciele to ci, którzy byli z nami, gdy nasze życie przypominało bardziej burzę niż spokojne morze.

 Nie patrz na przyjaciela przez prizmat jego wad, bo dostrzeżesz wtedy tylko jego słabe strony. Spostrzegaj w nim to co najlepsze, bo prawdziwa przyjaźń to sztuka akceptacji człowieka takim jakim jest.