Przyjaciel w potrzebie jest lepszy ...

 Przyjaciele to zajebista sprawa, tylko muszą być prawdziwi.

 Nawet gdybyś dał człowiekowi
wszystkie wspaniałości świata,
nic mu to nie pomoże, jeśli nie
ma przyjaciela, któremu mógłby
o tym powiedzieć.

 „To fantastyczne - być czyimś wyborem o 2 w nocy. Wiedzieć, że ze wszystkich numerów w spisie kontaktów padło właśnie na Twój, że ta osoba po drugiej stronie słuchawki wie, że może na Ciebie liczyć nawet o tak nieludzkiej godzinie. Pewnie, wolałabym żeby ta osoba smacznie spała. Ale skoro nie śpi i wybiera właśnie mnie jako towarzysza swojej niedoli - lepszego komplementu sobie nie mogę wyobrazić.”

 Przyjaciela trudno znaleźć, a prędko go stracić można.

 Przyjaciół nie możemy wybierać. Przyjaźń jest darem, który trafia nam się zupełnie przypadkiem. Ale gdy już mamy przyjaciela, powinniśmy go szanować, bo jest to dar od losu.

 Czyż jest coś lepszego niż mieć kogoś, z kim można porozmawiać o wszystkich rzeczach jakby się rozmawiało ze sobą samym?

 Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto był najdłużej. Chodzi o kogoś, kto przyszedł i nigdy nie wyszedł z Twojego życia.

 Przyjaźń między nami to coś więcej niż słowa. To obietnica, że jesteś jednym z tych rzadkich ludzi, z którymi mogę dzielić swoje myśli i uczucia, bez obawy, że zostaną wykorzystane przeciwko mnie. To wiedza, że mam na kogo liczyć w najtrudniejszych chwilach.

 Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce zamieszkujące dwa serca.

 Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, nie zdajesz sobie sprawy z jego wartości, dopóki go nie stracisz.