Zły człowiek, niepewny przyjaciel.

 Czasem przyjaźń jest na tyle silna, że staje się niezniszczalna. Nawet najgorsza burza nie jest w stanie jej pokonać. Nawet najmocniejszy wiatr nie jest w stanie jej rozwiać. Nawet najcięższa kamienica nie jest w stanie jej przytłoczyć. To jest prawdziwa siła przyjaźni.

 Nawet najtrudniejsze chwile mogą stać się łatwiejsze do zniesienia, jeżeli są dzielone z przyjacielem. Przyjaźń jest jak lusterko, które odbija nasze uczucia i pokazuje nam nasze prawdziwe oblicze.

 Przyjaciel to ten, kto zna piosenkę twojego serca i potrafi śpiewać ją, gdy ty sam zapomniałeś melodii.

 Prawdziwych przyjaciół poznaje się w nieszczęściu, bo wtedy tylko ujawnia się ich prawdziwa miłość, uczucia i bezinteresowność.

 Przyjaciel to ktoś, kto daje Ci całkowitą swobodę, aby być sobą – i zwłaszcza czuje się na tyle komfortowo, aby Ci powiedzieć, co nie jesteś. Przyjaźń nie polega na kim jesteś, ale na tym, kto jesteś... gdy jesteś z nimi.

 Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by kogoś poznawać, lecz na tym, by go zrozumieć, polega też nie na tym, by być blisko, lecz żeby być obok, nawet gdyby się było daleko.

 Czasami bardzo potrzebujesz
przyjaciela, ale nikogo nie ma w pobliżu.

 Przyjaźń nie polega na tym, by patrzeć na siebie nawzajem, ale na to, by patrzeć razem w tym samym kierunku.

 Przyjaciel to ktoś, kto daje ci całkowitą swobodę bycia sobą - i szczególnie tęskni, kiedy jesteś daleko. To ktoś, kto nigdy nie wierzy, że jesteś złym, nawet kiedy jesteś bardzo wkurzony.

 Polak, Węgier, dwa bratanki,
i do szabli, i do szklanki.