Budowanie przyjaźni przypomina karmienie
wiewiórek w parku. Na początku w tych małych zwierzątkach jest jedynie chęć, żeby chwycić jak najwięcej i uciec. Jednak nasza wytrwałość, delikatność i czas powodują, że wkrótce jedzą nam z ręki.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedne serce bijące w dwóch ludziach.
Bardziej niebezpieczni są przyjaciele w swej zdradzie, niż wrogowie w swej konsekwencji.
Przyjaźń zawsze jest korzystna, miłość czasami jest szkodliwa.
Przyjaźń jest jedyną rzeczą na świecie, co do której filozofia nigdy nie wymyśli, że jest niepotrzebna, bo przyjaźń jest potrzebna jak powietrze lub jak zdrowie. I jest rzeczą rzadką, bo rzadko udaje się nam spotkać człowieka, który potrafi przyjaźnić się.
Czasem przyjaźń jest na tyle silna, że staje się niezniszczalna. Nawet najgorsza burza nie jest w stanie jej pokonać. Nawet najmocniejszy wiatr nie jest w stanie jej rozwiać. Nawet najcięższa kamienica nie jest w stanie jej przytłoczyć. To jest prawdziwa siła przyjaźni.
Przyjaciół poznaje się w biedzie. Prawdziwy przyjaciel to ten, kto nie opuszcza nas, gdy tracimy zdrowie czy dobra.
Przyjaźń to jedyna cnota, której nie można nadużywać, bo im więcej się z niej korzysta, tym się jej więcej posiada. Człowiek bez przyjaciół jest jak samotne drzewo na pustyni. Życie bez przyjaciół to jak niebo bez gwiazd.
Prawdziwa przyjaźń to nie tylko o bliskości w dobrych chwilach, ale też o wsparciu w trudnych momentach. To nie tylko o tym, żeby być obok, ale też o tym, by pomóc wstać, kiedy upadniesz.
Nie wszyscy, którzy się uśmiechają, są przyjaciółmi.
"Człowiek... Może stać się naprawdę silny dopiero wtedy,
Gdy postanowi ochronić coś bardzo dla siebie ważnego
