Chcę, by mój świat był twoim, a twój moim. Na ...

 Troszczymy się o swoje zdrowie, odkładamy pieniądze, urządzamy mieszkania; lecz kto może powiedzieć z całą pewnością, czy nie jest prawdą, iż najbardziej potrzeba nam przyjaciół.

 Prawdziwa przyjaźń nie jest zależna od rzeczy tak ulotnych jak obecność czy rozmowy. Istnieje na poziomie duszy, w ciszy, która łączy nas mimo odległości.

 Nie mierzy się przyjaźni liczbą spotkań, lecz stopniem zrozumienia, lojalności i duchowej jedności. Prawdziwy przyjaciel nie jest tym, który jest z tobą, gdy jest ci dobrze, ale tym, który jest z tobą, gdy jest ci źle.

 Nie oceniaj mnie, kiedy błądzę, ani też, kiedy upadam. Zamiast tego, patrz, ile razy mam siłę, by ponownie wstać. To nazywane jest przyjaźnią.

 Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy wchodzą, gdy reszta świata wychodzi. Gdy twój świat się rozpada, to oni przechodzą przez szczątki, aby pomóc ci złożyć go z powrotem.

 Jakże bardzo pochlebstwo przypomina przyjaźń!

 Przyjaźń polega na tym, że czasem jesteś blisko, a czasem daleko. I niezależnie od tego, jak daleko jesteś, jesteś zawsze blisko. Właśnie na tym polega prawdziwa przyjaźń.

 Przyjaciel to osoba, która wie wszystko o tobie, a mimo to cię lubi. Jest to ktoś, kto nigdy nie popuszcza, nawet gdyby cały świat był przeciwko tobie.

 Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, aby być nieodłącznym, ale na tym, żeby być w stanie rozdzielić się i nic nie zmieniać.

 Właściwe przyjaźni są jak zasady wielkiej wędrówki duchowej: co by z nich nie wynikło, to zawsze jest to bogatsze od wszelkiej niedoli. Ludzie, spośród których powstały, są ihm więksi i lepsi niż inni, nie dlatego, że mają w sobie coś szczególnego, ale dlatego, że są zdolni do tych samych wielkich rzeczy co i my wszyscy.