Przyjaciół wybierasz sobie sam. Prawdziwych przyjaciół wybiera czas.

 Prawdziwy przyjaciel to ten, kto jest z Tobą, gdyby było lepiej byłby gdzie indziej. Sekretem przetrwania jest przyjaźń, szczerość i solidarność.

 Przyjaźń to nie jest tylko obecność, to jest coś więcej. To rozumienie, to uznawanie drugiego człowieka, to uczucie, które nie jest ani trochę mniej piękne niż miłość.

 Im bardziej kochamy przyjaciół, tym mniej im schlebiamy.

 Prawdziwych przyjaciół poznaje się wtedy, kiedy problemy pojawiają się na horyzoncie. Szczęście bowiem zasłania naszym oczom wiele rzeczy, zasłaniają przyjaźnie, które za nic mają naszą radość, czy nasz ból.

 Przyjaźń zawarta w dzieciństwie to
jedyne, co nie umiera wcześniej niż my.

 Jeżeli ktoś zrobi dla ciebie

coś dobrego, okaże ci przyjaźń,

po prostu to zapamiętaj. Nie umniejszaj tego pustymi słowami.

 Bo przyjacielem trzeba być, a nie go udawać.

 W przyjaciołach powinniśmy szukać

tego, co w nich najlepsze, i obdarzać
ich tym, co w nas najlepsze. Wtedy
przyjaźń będzie największym skarbem życia.

 Przyjaźń to jeden umysł w dwóch ciałach. Prawdziwa przyjaźń to nie rozłąka, a jedność serc. Bycie przyjacielem to ścieżka do osobistego rozwoju i odkrycia.

 Prawdziwe przyjaźnie są jak wieczne diamenty; są wieczne i trwałe jako skały. Są cenne, rzadkie, a gdy giną, są niezastąpione.