
Bo przyjacielem trzeba być, a nie go udawać.
Bo przyjacielem trzeba być, a nie go udawać.
Przyjaźń to nie tylko dar, to także obowiązek. Przyjaciel musi być odważny, skoro musi wziąć na siebie twój cień.
Nie ten przyjaciel, kto współczuje, a ten kto pomaga.
Lepsza przyjaźń jednego człowieka rozumnego niż wszystkich głupców.
Gdzie przyjaźń panuje, tam wesołość z ochotą przebywa.
Przyjaźń to nie tylko wspólne chwile, ale także wspólna odległość. To zdolność do cierpienia, do przebaczenia, do milczenia, do rozumienia. To dłoń, która zawsze jest gotowa do pomocy. To usta, które zawsze znajdują czas na uśmiech pomimo bólu. To serce, które jest gotowe ofiarować ciepło dniom najzimniejszym.
W przyjaźni prawdziwej jest coś wyższego od przyjazni, coś, co się jej nie równa. Przyjaciel to nie tylko człowiek, który nigdy nie zawiedzie - to człowiek, który nigdy nie pozwoli zawieść sobie.
Przyjaciel wszystkich nie jest niczyim przyjacielem.
Przyjaźń pojawia się tam, gdzie jeden człowiek powie drugiemu: Co? Ty też? Myślałem, że jestem jedyny.
Przyjaciel to ktoś, kto ci daje pełną swobodę bycia sobą - i szczególnie tym, kto kocha Cię za to, kim naprawdę jesteś.
Gdzie się myśli nie zgodzą, tam przyjaźń dziurawa.