Bo przyjacielem trzeba być, a nie go udawać.

 Człowiek bez przyjaciół jest jak lewa ręka bez prawej. Naprawdę przychylni ludzie znajdują się rzadko, lecz kiedy już ich spotkasz, są jak śpiewający ptak na najwyższej gałęzi.

 Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi.

 Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka jest przyjaźń: unosi go ponad proch ziemi.

 Jak może się z nim zadawać, skoro stale odmawia robienia z siebie durnia dla jej rozrywki?

 Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, nie zdajemy sobie sprawy z jego wartości do czasu, gdy je stracimy.

 Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie dzień, nie miesiąc i nie rok. To całe życie. I jeżeli na świecie jest cokolwiek niezmiennego, to tylko Ona. Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, jej wartość doceniamy, gdy już jej nie ma.

 Człowiek nie ma przyjaciół. Przyjaciół ma tylko powodzenie.

 Kto mówi dobrze o sobie, przekreśla największego przyjaciela, jakiego ma.

 Jak ludzie za sobą tęsknią to się spotykają a nie tylko gadają, że bardzo, bardzo tęsknią.

 Przyjaźń jest
najsłodszą
słodyczą ziemi.