Przyjaźń jest najlepszym lekarstwem
na wszelkie nasze dolegliwości. Ona kruszy bariery, które nas dzielą, rozluźnia wszelkie ograniczające nas więzy, przenika jak stare, dobre wino do wszystkich żył życia. Jest poczuciem, że się nawzajem rozumiemy, ufamy.
Przyjaźń to nie tylko wspaniały prezent, lecz także ustawiczna praca.
Lepsza przyjaźń jednego człowieka rozumnego niż wszystkich głupców.
Przyjaciel to ten, na którego milczenie możemy liczyć. Ten, kto docenia naszą potrzebę nie bycia pocieszanym słowami, ale jedynie poobiedać w ciszy.
Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy wchodzą, gdy reszta świata wychodzi
Chcę zawsze wszystko wiedzieć o nowych przyjaciołach, a nic o starych.
Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.
Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię
po wielu miesiącach milczenia, i nie pyta:
dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi:
cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na byciu nierozłącznym. Chodzi o to, że nawet gdy jestes bzdyszek, to nadal chcą cię obok.
Bezinteresowna przyjaźń może istnieć tylko między ludźmi o jednakowych dochodach.
Widocznie jednak moje życie nie było dostatecznie ciekawe, by ktoś chciał je ze mną dzielić.
