Jeśli jakaś dłoń ma miejsce w drugiej dłoni, to właśnie ...

 Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi.

 Nic tak nie budzi lęku, jak dobroć, nic tak nie budzi podejrzenia, jak uśmiech.

 Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie moment, to nie czas. To jest zawsze. Bez podziału na złe i dobre momenty. Bez zakłóceń. Bez wymówek, że niestety nie mogę, nie dam rady. Prawdziwa przyjaźń to coś, co nie wygasa, co jest zawsze, co nie ma końca.

 Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie miesiąc, rok czy dwa lata, to nie jest coś, co przemija. Prawdziwa przyjaźń to coś, co trwa, mimo że osoby, które ją tworzą, się zmieniają.

 Przyjaźń pojawia się tam, gdzie jeden człowiek powie drugiemu: Co? Ty też? Myślałem, że jestem jedyny.

 Nigdy nowa przyjaźń nie wyrówna starej.

 Przyjaźń zawsze przynosi korzyść, miłość zaś raz korzystna, innym razem szkodliwa. Ale przyjaźń łączy w sobie poniekąd i miłość, i zaufanie, i równość w każdej sferze.

 W prawdziwej przyjaźni duchy dwóch ludzi rozmawiają z sobą bez użycia słów. Przyjaciel wie, co masz na myśli, nawet jeśli nie powiesz ani słowa.

 Przyjaźń to jedna z najtrudniejszych rzeczy na świecie do wyjaśnienia. To nie coś, czego można nauczyć się w szkole. Ale jeśli nie nauczyłeś się znaczenia przyjaźni, naprawdę nie nauczyłeś się niczego.

 Przyjaciel chlebowy? niepewny.