Jedni ludzie nie pamiętają ile dobra dla nich zrobiłeś, ale wytykają Ci najmniejsze potknięcia.
Nie ważne jak bardzo był to trudny czas w Twoim życiu... Ważne że znaleźli winnego za własne porażki czy niedopatrzenia.
Na szczęście są i tacy którzy docenią Twoje starania i pomogą w potrzebie.
Tak poznasz prawdziwych przyjaciół !
Nie wszyscy, którzy się uśmiechają, są przyjaciółmi.
Kiedy przychodzi burza, ty stajesz się schronieniem, Kiedy boli samotność, ty stajesz się towarzyszem, Kiedy serce tonie w smutku, ty stajesz się pełnym radości. Przyjaźń to dar, który więzi nas na zawsze.
To przerażające, jak nasi najbliżsi szybko stają się obcy..."
Nauczmy się okazywać przyjaźń człowiekowi, kiedy żyje, a nie, kiedy już umrze.
Uległość stwarza przyjaciół, prawda nienawiść.
Przyjaźń polega na tym, że kiedy milczysz, działa to na mnie tak, jakbyś mówił, a kiedy jesteś daleko, mam Cię bliżej niż kiedykolwiek. Tam, gdzie kończy się zrozumienie, tam kończy się przyjaźń.
Zmarli przyjaciele nie spoczywają
w ziemi, ale żyją w naszych sercach;
tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami.
Człowiek, który nie ma żadnej przyjacielskiej pamięci, jest jak człowiek, który nie ma żadnej lewej ręki. Jest to zawsze najbliższy do ideału przyjacielskiej wzajemności.
Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie dzień, nie miesiąc i nie rok. To całe życie. I jeżeli na świecie jest cokolwiek niezmiennego, to tylko Ona. Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, jej wartość doceniamy, gdy już jej nie ma.
Przyjaźń to coś więcej niż obecność. To magia zrozumienia, cierpliwości i wybaczenia. To cicha ręka, którą podajesz, kiedy to potrzebne. To czułość, która staje się nawykiem.
