Dla niej przyjaciele to byli ludzie, którzy pytają, jak minął Ci dzień, którzy podają Ci paczkę chusteczek, gdy płaczesz, którzy o północy wpuszczają Cię do swojego mieszkania, piją z Tobą wódkę, a potem ścielą dla Ciebie łóżko na nocleg, którzy przed podróżą mówią Ci: „Uważaj na siebie”, którzy o drugiej nad ranem podnoszą słuchawkę telefonu i przez godzinę słuchają, jak przeklinasz życie.
Przyjaźń jest jak książka. Trwa długo do napisania, ale można ją zniszczyć jednym jedyny poparzonym zdaniem. Te same reguły dotyczą naszego życia.
Prawdziwy przyjaciel wnosi więcej w nasze szczęście niż tysiąc wrogów w nasze nieszczęście.
Twój przyjaciel Jason ma rację, ogień jest darem, a nie przekleństwem.
Nie wszyscy, którzy się uśmiechają, są przyjaciółmi.
Prawdziwi przyjaciele to ci, którzy wchodzą, gdy reszta świata wychodzi. Gdy twój świat się rozpada, to oni przechodzą przez szczątki, aby pomóc ci złożyć go z powrotem.
Przyjaciel to ktoś, kto zna całą twoją muzykę i mimo to potrafi się z tobą bawić. Przyjaciel to ktoś, kto nie pyta, ale z tobą jest i współodczuwa. Przyjaciel to ktoś, kto zostaje, kiedy cały świat odchodzi.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto jest z tobą, kiedy być może wolałby być gdzie indziej. To osoba, która nigdy nie zostawi cię sam na lodzie, nawet gdy cały świat na tobie zawiesił psy.
Po to są właśnie najlepsi przyjaciele. Tak właśnie postępują. Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.
Przyjaźń nie polega na tym, żeby patrzeć jeden na drugiego, ale żeby razem patrzeć w tym samym kierunku.
"Aquí todos estamos bajo el mismo sol"
