- A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? - spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. - Co wtedy? - Nic wielkiego. - zapewnił go Puchatek. - Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.
Nie tak bardzo potrzebna jest pomoc przyjaciół, ile wiara w ich pomoc.
Większość przyjaźni nie urywa się, tylko więdnie.
Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto wchodzi, kiedy reszta świata wychodzi. Ktoś, kto nawet w twoje najgorsze dni potrafi przemycić odrobinę radości i komfortu.
Przyjaciel to ten, kto zna melodię twojej duszy i jest w stanie zagrać ją Tobie wtedy, kiedy Ty zapomniałeś nut.
Kamień z ręki przyjaciela jest jabłkiem.
Przyjaźń jest jedynym cementem, który zawsze będzie mocno trzymał razem świat. Przyjaciel jest tym, kto zna wszystkie twoje historie. Przyjaciel to ten, kto tworzy nowe historie z tobą.
Przyjaźń polega na tym, że nie trzeba mówić niczego na głos, a mimo to czuć się zupełnie zrozumianym. To jest to cenne uczucie domu - być, gdzie można milczeć bez skrępowania - i to jest tak bardzo przyjaźń... niż cokolwiek innego.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, kiedy reszta świata wychodzi. Piękno przyjaźni to to, że niczego nie wymaga, ale wartość jest bezcenna.
Nie ten przyjaciel,
kto współczuje,
a ten kto pomaga.
Przyjaźń polega na tym, by być odważnym i delikatnym. By powiedzieć prawdę i niczego się nie obawiać. Przyjaźń zasługuje na to, żeby dla niej żyć pozbawionym strachu
