"Znacie takich ludzi, z którymi nie widzieliście się całe wieki, a kiedy znowu się spotykacie, czujecie, jakbyście się w ogóle nie rozstawali? Trzymajcie się ich". -Brittainy C. Cherry
Prawdziwa przyjaźń nie jest zależna od rzeczy tak ulotnych jak obecność czy rozmowy. Istnieje na poziomie duszy, w ciszy, która łączy nas mimo odległości.
Przyjaźń to nie tylko przyjemne rozmowy i wspólne zainteresowania - to również zdolność do przebaczenia, cierpliwość, a przede wszystkim - szacunek dla drugiej osoby.
Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi?
Gdy zapłakany przychodzisz znienacka a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.
Znam starodawny toast,wart złota dla swej piękności:"Obyś nie spotkał przyjaciela,gdy będziesz wchodził na górę powodzenia".
Nie patrz na przyjaciela przez prizmat jego wad, bo dostrzeżesz wtedy tylko jego słabe strony. Spostrzegaj w nim to co najlepsze, bo prawdziwa przyjaźń to sztuka akceptacji człowieka takim jakim jest.
Nie oceniaj mnie, kiedy błądzę, ani też, kiedy upadam. Zamiast tego, patrz, ile razy mam siłę, by ponownie wstać. To nazywane jest przyjaźnią.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na byciu nierozłącznym. Chodzi o to, że nawet gdy jestes bzdyszek, to nadal chcą cię obok.
Przyjaźń to nie tylko wspaniały prezent, lecz także ustawiczna praca.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce bijące w dwóch piersiach.
Przyjaźń to dusza zamieszkująca dwa ciała; serce, które mieszka w dwóch duszach
