Wiecie kiedy można nazwać ludzi przyjaciółmi? Gdy zapłakany przychodzisz znienacka, a oni wiedzą co powiedzieć. Gdy wiedzą kiedy dać Ci kopa, i nie boją się Ci spojrzeć w oczy po powiedzeniu prawdy o wszystkim dookoła. Tacy którzy słysząc o Twoich marzeniach będą Cię wspierać, nieważne jak bardzo nierealne by były. Będą w Ciebie wierzyć, gdy sam w siebie zwątpisz.
Dobrze, że nie ma człowieka bez wad,
bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.
Przyjaźń polega na tym, by być blisko, nawet kiedy jest się daleko. Przyjaciel jest tym, kto nigdy nie odchodzi nawet wówczas, gdy wszystko inne zanika.
Zmarli przyjaciele nie spoczywają
w ziemi, ale żyją w naszych sercach;
tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami.
Przyjaźń, której nic nie ogranicza, jest największym darem losu. To najskuteczniejszy lek na wszelkie zmartwienia, najmocniejsza broń przeciwko wszelkim nieszczęściom, najcenniejszy skarb, który czeka tylko na nas, byśmy go odkryli.
Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie dni, to nie lata. To stan, którego nie zniszczy czas. Prawdziwa przyjaźń to pewność: 'Mogę na ciebie liczyć.'
Przyjaźń to wszystko. Przyjaźń jest więcej niż talent. Jest więcej niż rząd. Jest prawie równie ważna jak rodzina.
Nie ma niczego cenniejszego od prawdziwej przyjaźni. Daj mi przyjaciela, który zna moje błędy i wady, a mimo to nadal znajduje w moim charakterze coś cennego.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce bijące w dwóch ludziach.
Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi.
Człowiek, który nie ma żadnej przyjacielskiej pamięci, jest jak człowiek, który nie ma żadnej lewej ręki. Jest to zawsze najbliższy do ideału przyjacielskiej wzajemności.
