Tak, tak, Antonio, zyskałeś szacunek, ale straciłeś przyjaciół. To kwintesencja losu szamana.
To przerażające, jak nasi najbliżsi szybko stają się obcy..."
Prawdziwą przyjaźni poznaje się w biedzie.
Prawdziwa przyjaźń między dwoma istotami nie jest oparta na daniu i braniu w rzeczach małych. Zawsze, kiedy jesteś głodny, twoi prawdziwi przyjaciele przygotowują ci stół pełen jedzenia.
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto był najdłużej. Chodzi o kogoś, kto przyszedł i nigdy nie wyszedł z Twojego życia.
Przyjaciół wcale nie poznaje się w biedzie. Przyjaciół poznaje się po tym, jak znoszą twoje szczęście.
Przyjaciel to ktoś, kto cię zna i kocha takim, jakim jesteś. To ktoś, kto cieszy się twoimi radościami, współczuje ci w smutkach, pomaga w trudnościach. To ktoś, kogo możesz zawsze poprosić o radę i kto nigdy cię nie skrzywdzi.
Ten jest dobrym przyjacielem,kto mówi dobrze o nas za naszymi plecami.
Prawdziwa przyjaźń to nie tylko chwile szczęścia, to także momenty łez, które przynoszą ulgę. To radość, której nie można porównać z niczym innym. To tajemnica, której nie rozumieją Ci, którzy jej nie doświadczyli.
Krewnych daje nam los. Przyjaciół wybieramy sami.
