Biblia nakazuje nam kochać zarówno naszych bliźnich jak i naszych wrogów. Prawdopodobnie dlatego, ponieważ z reguły są to ci sami ludzie.
Znam starodawny toast,wart złota dla swej piękności:"Obyś nie spotkał przyjaciela,gdy będziesz wchodził na górę powodzenia".
Nie bądź zadowolony z powierzchowności przyjaźni. Płytki strumień czasem jest głośniejszy od rzeki. Cisza oceanu jest pełniejsza.
Prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie. Nie jest przyjacielem ten, kto w sekundzie biedy pozostaje ci wierny, ale ten, który pozostaje wierny do końca.
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto jest dłużej. To, kto przyszedł i nigdy nie opuścił.
Religia Chrystusa żąda podwalin społecznych: pokoju i międzynarodowej przyjaźni.
Nauczmy się doceniać przyjaciół, bo życie nie toczy się wyłącznie wokół miłości.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedne serce bijące w dwóch piersiach.
Przyjaźń jest jak zdrowie. Nie zauważamy jej wartości, dopóki jej nie stracimy.
Przyjaciele to ci, którzy są zawsze obok, niezależnie od okoliczności. To oni są naszym drugim ja, które zawsze nas rozumie i zawsze jest gotowe do pomocy. Wartość przyjaźni jest nieoceniona, bo to jest to, co niezmiennie dodaje nam sił, niezależnie od sytuacji, która nas spotkała.
