Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, jeden serce bijące w dwóch ludziach.
Uległość stwarza przyjaciół, prawda nienawiść.
Zarządzanie eventem wymaga wielkiej kultury osobistej, ale nie oznacza przyjaźni ze wszystkimi
Kiedy przychodzi burza, ty stajesz się schronieniem, Kiedy boli samotność, ty stajesz się towarzyszem, Kiedy serce tonie w smutku, ty stajesz się pełnym radości. Przyjaźń to dar, który więzi nas na zawsze.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi. Kiedy jesteśmy nisko, kiedy jesteśmy samotni, prawdziwi przyjaciele próbują nas podnieść.
Prawdziwa przyjaźń opiera się na
zaufaniu. Przyjaciel zawsze cię
wysłucha, i będzie cię wspierać w
najgorszych momentach w twoim życiu.
Moim przyjacielem jest ten, kto mi pomaga, a nie ten, który się lituje.
Nie mierzymy przyjaźni liczbą spotkań. Nie mierzymy jej ilością wspólnie spędzonego czasu. Mierzymy ją dechem serca, zrozumieniem, akceptacją i miłością. Wcale nie musimy się codziennie widywać, aby być dla siebie bliskimi.
Najprawdziwszym przyjacielem jest ten, kto jest z tobą kiedy cały świat jest przeciwko tobie. Gdy inni odchodzą, on jest ten, który wciąż stoi u twojego boku. Przyjaźń to nie tylko chwilowe wspólne przeżycia, to trwałe uczucie, które nie przemija z upływem czasu.
Przyjaźń jest niezwykle cenna. Bez przyjaciół człowiek jest jak puste pudełko, bez życia, bez radości, bez emocji. Przyjaciele dodają nam skrzydeł, pomagają nam odnaleźć prawdziwe zapomniane marzenia.
