Pochlebstwo prawdziwego przyjaciela jest czymś potwornym.
Prawdziwa przyjaźń to niechęć do samego siebie, którą zastępuje miłość do przyjaciela. Ileż to razy, będąc przyjacielem, czułem się szczęśliwym, choć sam nie byłem szczęśliwy.
Nieszczęśliwa jest wszelka dusza skrępowana przyjaźnią ku rzeczom nieśmiertelnym, gdyż się kraje po ich utracie i odczuwa nieszczęście, jakim dotknięta była i przed ich utratą.
Nigdy się nie tłumacz. Przyjaciele tego nie potrzebują, a wrogowie i tak nie uwierzą.
Trzeba wielu lat by znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila by go stracić
Przyjaźń to jeden umysł w dwóch ciałach. Przyjaźń to cicha prosta uczciwość. Przyjaźń to polepszenie słabych stron a także zabezpieczenie silnych.
Przyjaciele. To dziwne słowo. Znaczące tak dużo, a nawet jednocześnie tak niewiele. To wszystko zależy od kontekstu. To więcej niż słowo. To sprzymierzeniec, partner, kompan do wszystkiego. To ktoś, kto jest zawsze tam gdzie Ty, nawet kiedy nie jest.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, aby patrzeć w to samo / kierunku. Polega na tym, aby zrozumieć, że dwie różne drogi mogą prowadzić do tego samego miejsca.
Nie ważne gdzie jesteś. Czy jesteś 1/4 mili, albo w połowie drogi na całym świecie. Zawsze będziesz ze mną, Zawsze będziesz moim bratem
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być nieodłącznym, ale na tym, by móc się dzielić i nic nie tracić.
