Przyjaźń zasługuje na to, abyśmy z nią byli szczerzy. To cenny skarb, którego nie można kupić za żadne pieniądze, nie można go zdobyć na siłę, trzeba go zdobywać cierpliwością, troskliwością i dobrocią.
Przyjaciel to ktoś, kto wie wszystko o tobie, a mimo to cię kocha.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by patrzeć sobie nawzajem w oczy, ale patrzeć razem w tym samym kierunku.
Gdzie złe przypadki, tam przyjaciel rzadki.
Troska jest jak kosztowny skarb, który pokazuje się tylko dobrym przyjaciołom.
Przyjaciel wszystkich nie jest niczyim przyjacielem.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, aby patrzeć w to samo / kierunku. Polega na tym, aby zrozumieć, że dwie różne drogi mogą prowadzić do tego samego miejsca.
Właściwe przyjaźni są jak zasady wielkiej wędrówki duchowej: co by z nich nie wynikło, to zawsze jest to bogatsze od wszelkiej niedoli. Ludzie, spośród których powstały, są ihm więksi i lepsi niż inni, nie dlatego, że mają w sobie coś szczególnego, ale dlatego, że są zdolni do tych samych wielkich rzeczy co i my wszyscy.
Polak, Węgier, dwa bratanki,
i do szabli, i do szklanki.
Przyjaźń może istnieć tylko wśród ludzi prawych.
