Prawdziwe przyjaźnie są jak zdrowie. Nie doceniamy ich pełnej wartości, dopóki nie stracimy ich.
Prawdziwa przyjaźń to nie tylko cenny skarb, ale również ciągła odpowiedzialność. Nie jest to tylko dawanie, ale również korzystanie i rozumienie.
Nawet gdybyś dał człowiekowi
wszystkie wspaniałości świata,
nic mu to nie pomoże, jeśli nie
ma przyjaciela, któremu mógłby
o tym powiedzieć.
Nie ten przyjaciel, kto współczuje, a ten kto pomaga.
Przyjaźń, miłość, szacunek nie muszą się nasługiwać jakimś celu, pożytkiem. One same w sobie są najwyższą wartością. Gdy dochodzą nam do głowy jakieś kalkulacje, rzekome wygodne argumenty, znaczy to, że zapominamy o prawdziwej naturze uczuć, które są darem, a nie osiągnięciem czy wynikiem jakiegoś zadania.
Celem każdej przyjaźni jest dawanie drugiej osobie siły, gdy tylko tego potrzebuje.
"Moje Życie, Mój Ołówek.
Nie narysowałam Cię?
TO WYPIERDALAJ, JAK NAJDALEJ.
"Aquí todos estamos bajo el mismo sol"
Dobra rada przyjaciela
jest jak lekarstwo, tym
lepsza im bardziej gorzka.
Przyjaźń to miłość pozbawiona skrzydeł.
