Trzeba wielu lat, by znaleźć przyjaciela, wystarczy chwila, by go stracić...
Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi - nakazał nam być braćmi.
Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie dzień, nie miesiąc i nie rok. To całe życie. I jeżeli na świecie jest cokolwiek niezmiennego, to tylko Ona. Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, jej wartość doceniamy, gdy już jej nie ma.
Przyjaciel to ten, który zna cię takim jakim jesteś, rozumie gdzie byłeś, akceptuje kim jesteś teraz i cicho wspiera twój rozwój. Zna twoje najgłębsze sekrety, a mimo to, kocha cię takim, jakim jesteś.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być niezastąpionym. Polega na tym, by pozostać niezauważonym, gdy odchodzi się na chwilę, a potem znaleźć swoje miejsce takie samo, jakie się zostawiło.
W mrocznych czasach światło przyjaźni jaśnieje najmocniej.
Swoich przyjaciół nie traci Bóg z oczu.
Na zezowatych przyjaciół patrzę z profilu.
Przyjaźń to nie tylko wspaniały prezent, to także ciężka praca. Każdego dnia musisz nieść to ciężar odpowiedzialności, dbania o drugiego człowieka.
Przyjaźń może istnieć tylko wśród ludzi prawych.
