Każdy z nas potrzebuje podtrzymującej psychoterapii, jaką jest przyjaźń.
Przymioty serca przysparzają nam przyjaciół, przymioty ducha - tylko wrogów.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, jeden serce bijące w dwóch ludziach.
Wspaniałomyślność jest istotą przyjaźni.
Prawdziwych przyjaciół poznaje się w nieszczęściu, bo wtedy tylko ujawnia się ich prawdziwa miłość, uczucia i bezinteresowność.
Przyjaźń to wszystko. To drugie ja. Każdemu możemy wybaczyć, że ma inne zdanie. Ale komuś, kto ma inne zdanie na temat naszych ulubionych zespołów rockowych, już nie - jest to, przecież, prawie jak zdrada przyjaźni.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedno serce bijące w dwóch ludziach.
Przyjaciele to zajebista sprawa, tylko muszą być prawdziwi.
Przyjaźń to nie tylko dzielenie radości, ale również cierpienia. To obecność przy tobie nawet, gdy cały świat cię opuszcza. To miłość, która nigdy nie zwraca uwagi na twoje błędy, ale pomaga je naprawić.
Prawdziwe przyjaźnie mają to do siebie, że z wiekiem stają się tylko silniejsze. Trudności, przez które przechodzimy, sprawiają, że wiemy, na kim możemy polegać. W końcu dostrzegamy, że prawdziwi przyjaciele to ci, którzy byli z nami, gdy nasze życie przypominało bardziej burzę niż spokojne morze.
