Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by kogoś poznawać, lecz na tym, by go zrozumieć, polega też nie na tym, by być blisko, lecz żeby być obok, nawet gdyby się było daleko.
"Nie bądź jak lalka, to twoje życie, rób co chcesz, nie narzekaj, bo ktoś ma gorzej, ale idź przed siebie, dogoń czas i... życie."
Gdy poznajesz nowego człowieka, który ci się podoba, zaczynasz od razu szukać w nim ciemnych stron charakteru. To naturalne. Ale z przyjacielem jest inaczej. Prawdziwy przyjaciel to ktoś, dla kogo nie istnieją ciemne strony charakteru. Choćby był najgorszym mordercą na świecie, dla ciebie jest świętym. Dlatego właśnie przyjaźń jest tak sporadyczna w istocie; wymaga absolutnej wręcz ślepoty...
Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię
po wielu miesiącach milczenia, i nie pyta:
dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi:
cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.
Prawdziwa przyjaźń to nie tylko chęć dzielenia się chwilami radości, ale także gotowość stania u kogoś boku w trudnych momentach. Prawdziwy przyjaciel to ten, który zostaje, kiedy reszta świata odchodzi.
Bardzo rzadko spotyka się prawdziwych przyjaciół. Trzeba mieć dużo szczęścia, aby znaleźć kogoś, kto Cię zrozumie, kto będzie Cię wspierać i na kogo zawsze możesz liczyć.
Nic tak nie zatruwa powietrza jak rozkładająca się przyjaźń.
Łajdakiem bez serca jest ten, kto odrzuca przyjaciela jak stary but.
Bezinteresowna przyjaźń może istnieć tylko między ludźmi o jednakowych dochodach.
W mrocznych czasach światło przyjaźni jaśnieje najmocniej.
