Prawdziwa przyjaźń nie polega na byciu nierozłącznym. Chodzi o to, że nawet gdy jestes bzdyszek, to nadal chcą cię obok.
Stare opowieści są jak dawni przyjaciele, których trzeba od czasu do czasu odwiedzać.
Przyjaźń polega na tym, że kiedy jeden człowiek jest samotny, może zawsze liczyć na drugiego. Przyjaciel to osoba, która zna piosenkę twojego serca i może ją zaśpiewać, kiedy zapomnisz słów.
Przyjaźń to więź, która tworzy się za pomocą ciepłych, serdecznych uczuć. To nie tylko obecność obok siebie w szczęśliwych chwilach, ale także bycie tam w trudnych i ciężkich momentach. Przyjaźń to statek, na którym razem przemierzamy burzliwe morza życia. To poczucie, że nie jesteśmy sami.
Przyjaźń to więcej niż długotrwałość i poszanowanie przestrzeni drugiej osoby. To cicha obietnica mówiąca: 'Będę cały czas dla ciebie.'
To pewne, jak to, że woda jest mokra,dni długie,
a przyjaciel zawsze w końcu cię zawiedzie.
Dobrze, że nie ma człowieka bez wad,
bo taki człowiek nie miałby też przyjaciół.
Kto znajdzie przyjaciela, znajduje skarb. Przyjaźń to najtrudniejsza i najdelikatniejsza forma miłości. To najmocniejszy i najdelikatniejszy międzyludzki układ. Trudno ją zdefiniować, łatwo zniweczyć.
Musze poznać dwie lub trzy gąsienice, jeśli chcę zawrzeć znajomość z motylem.
Niebo zsyła nam przyjaźń po to,
żebyśmy mogli się wypowiedzieć i
pozbyć tajemnic, które nas gnębią.
