Nigdy nie zapominaj o tym, że Bóg uczynił z ciebie swego przyjaciela.
Przyjaźń to cenny skarb, którego wartość zdaje się wzrastać z wiekiem. To jak ciepły płomień, który nigdy się nie gnuśnie, bijący prawdą i miłością, nawet gdy otaczający świat zdaje się być zimny i obojętny.
Nie porzucaj starego przyjaciela, nowego nie można postawić wyżej niego.
W prawdziwej przyjaźni nie chodzi o to, żeby być nierozłącznym, tylko o to, żeby rozłąka nic nie zmieniła.
Przyjaźń to coś więcej, niż słowa wytłuszczone i podkreślone. To jest właśnie jedna z tych rzeczy, której nie da się kupić za żadną cenę. Bo ku... (w sumie tak naprawdę - nie wiadomo ku czemu)... jest bezcenna.
Przyjaźń to jedna z najtrudniejszych rzeczy na świecie do wyjaśnienia. To nie coś, czego można nauczyć się w szkole. Ale jeśli nie nauczyłeś się znaczenia przyjaźni, naprawdę nie nauczyłeś się niczego.
My jesteśmy tacy przyjaciele, co się nie lubią.
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto jest z tobą najdłużej. To o kimś, kto przyszedł i nigdy nie opuścił twojego boku.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by patrzeć na siebie nawzajem, ale na patrzenie w tym samym kierunku. Prawdziwi przyjaciele nie muszą widzieć się codziennie. Ważne jest, że są dla siebie, gdy tego potrzebują.
Przyjaźń to jeden z największych darów, które możemy dać innym. To więź, która łączy nas z innymi, niewidoczna nitka, która przez lata staje się coraz mocniejsza. Przyjaźń to coś, co utrzymuje nas przy życiu, coś, co daje nam poczucie spełnienia, coś, co sprawia, że czujemy się szanowani, kochani i zapamiętani.
