Prawdziwa przyjaźń jest jak zdrowie, nie zdajemy sobie sprawy z jego wartości do czasu, gdy je stracimy.
Bez przyjaciół życie staje się nijakie.
Przyjaźń to nie tylko wdzięczny gest, to nie tylko uprzejmość, uprzedzenie, czysta formalność. Nie, przyjaźń to coś więcej, to rozumienie, to cierpliwość, to wiara w drugiego człowieka, to szacunek do jego godności, to zrozumienie sensu jego losu. To niemalże miłość, bez czysto biologicznych jej cech, to miłość duchowa.
Przyjaźń bez zaufania jest jak kwiat bez zapachu, jest jak ptak bez skrzydeł. To jest doświadczenie, które nie ma prawdziwej wartości.
Kiedy najbardziej ich potrzebujemy, ich nie ma ...
"PRZYJACIELE" ...
Autorzy książek na temat sukcesu jak echolalia powtarzają, że to praca, determinacja i pozytywne myślenie prowadzą do powodzenia. Nikt nie wspomina o logice, że skoro pierwszy krok do sukcesu to zdrowie, to zdrowie to także przyjaźń.
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto był najdłużej, ale o tym, kto wszedł i nie wyszedł z naszego życia, gdy miał okazję.
Przyjaźń zawsze przynosi korzyść, miłość zaś raz korzystna, innym razem szkodliwa. Ale przyjaźń łączy w sobie poniekąd i miłość, i zaufanie, i równość w każdej sferze.
Przyjaźń to jeden z największych darów, które możemy dać innym. To więź, która łączy nas z innymi, niewidoczna nitka, która przez lata staje się coraz mocniejsza. Przyjaźń to coś, co utrzymuje nas przy życiu, coś, co daje nam poczucie spełnienia, coś, co sprawia, że czujemy się szanowani, kochani i zapamiętani.
Nie ma przyjaźni w złym.
