Nie ma na świecie skarbu cenniejszego niż prawdziwy przyjaciel. Przyjaciel to ten, kto zna cię takim jakim jesteś, rozumie gdzie byłeś, akceptuje kim jesteś, a pomimo to pozwala ci się rozwijać.
Przyjaźń jest jedyną rzeczą na świecie, co do której filozofia nigdy nie wymyśli, że jest niepotrzebna, bo przyjaźń jest potrzebna jak powietrze lub jak zdrowie. I jest rzeczą rzadką, bo rzadko udaje się nam spotkać człowieka, który potrafi przyjaźnić się.
Kto znalazł przyjaciela, skarb znalazł.
Przyjaciel to osoba, która zna cię na wylot, a ciągle cię lubi. Nie jest zazdrosna o twój sukces, nie ubliża ci, nie mówi za twoimi plecami źle o tobie. Przyjaźń to zrozumienie, zaufanie, podobne myślenie, wspólnie spędzony czas, to pomoc w trudnych chwilach.
Przyjaźń to brzmi dumnie... Przyjaźń to nie tylko chwile radości, to przede wszystkim wzajemne wsparcie w momentach, kiedy upada nam na duchu. To nieśmiertelna wiara w wartość drugiego człowieka, zarówno wtedy kiedy triumfuje, jak i wtedy, kiedy doznaje porażki.
W przyjaźni, jak i miłości, jest za mało miejsca na zazdrość. Pamiętaj, przyjaciel to ktoś, kto wie wszystko o tobie i mimo to cię kocha.
Rodziny się nie wybiera, ale przyjaciół tak.
Przyjaźń to jeden umysł w dwóch ciałach. To związek, który nie jest narzucony przez naturę, ale dobrowolnie wybrany. Przyjaźń ma większą wartość od przyrodzenia.
Przyjaciel chlebowy? niepewny.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by być nieodłącznym, ale na tym, aby być w stanie rozstać się i mimo to nic się nie zmieniło.
