W przyjaźni nie liczy się to, kogo znasz dłużej. Liczy się to, kto przyszedł i cię nie zostawił w trudnej chwili.
Przyjaźń to jeden umysł w dwóch ciałach. Przyjaźń to cicha prosta uczciwość. Przyjaźń to polepszenie słabych stron a także zabezpieczenie silnych.
Szczęście ma wielu przyjaciół.
Zwycięzca ma wielu przyjaciół, zwyciężony ma dobrych przyjaciół.
Przyjaznie chłopięce, młodzieńcze, są bardzo ważne. Rezygnowanie z nich, zaniedbywanie ich, osłabia duszę. One uczą prawdziwej, męskiej solidarności.
Przyjaźń to nie tylko dar, to także obowiązek. Przyjaciel musi być odważny, skoro musi wziąć na siebie twój cień.
Przyjaciół nie możemy wybierać. Przyjaźń jest darem, który trafia nam się zupełnie przypadkiem. Ale gdy już mamy przyjaciela, powinniśmy go szanować, bo jest to dar od losu.
Swoich przyjaciół nie traci Bóg z oczu.
Główną wartością w naszym życiu jest przyjaźń. Przyjaźń jest najważniejszą dla człowieka wartością. Nie jest to nic dziwnego, że większość ludzi nadałaby jej najwyższe znaczenie, ponieważ to dzięki niemu stajemy się szlachetniejsi i lepsi.
Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto cię rozumie, nawet gdy nie mówisz żadnego słowa. Czuje, kiedy masz kłopoty, nawet gdy jesteś kilometrami od niego. Wie, kiedy jesteś szczęśliwy, nawet nie widząc twojego uśmiechu. To prawdziwa magia przyjaźni.
