Nie ten przyjaciel, kto współczuje, a ten kto pomaga.
Prawdziwa przyjaźń nie polega na tym, by patrzeć sobie nawzajem w oczy, ale patrzeć razem w tym samym kierunku.
Prawdziwe przyjaźnie są jak dobry wino - zyskują na wartości z upływem czasu. Nie liczy się ilość poznanych osób, ale nasza współpraca i chęci do bycia obok siebie w trudnych oraz pięknych momentach życia.
Prawdziwa przyjaźń to nie jest coś, co się zdobywa w handlu. Przyjaźń to nie koń, którego kupujesz. To jest coś, co wymaga największych starań i najwięcej cierpliwości.
A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie posiadają przyjaciół.
Gdzie interes dmucha, przyjaźń krucha.
Przyjaźń nie chodzi o to, kto jest najdłużej, to chodzi o to, kto przychodzi i nigdy nie odchodzi.
Religia Chrystusa żąda podwalin społecznych: pokoju i międzynarodowej przyjaźni.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi. Zawsze będzie obok ciebie, niezależnie od okoliczności i wydarzeń
Prawdziwa przyjaźń to nie „być tam”, kiedy jest to dla ciebie wygodne, ale „być tam”, kiedy nie jest. To nie „być tam”, gdy jest łatwo, nie „być tam”, gdy jest przyjemnie, ale „być tam”, gdy jest trudno i gdy jest najgorzej.
